شهرستان خنج

خنج تودی:

چهارشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۵ اولین فستیوال و همایش مدارس فوتبال به میزبانی مدرسه فوتبال پارسیان و باشگاه فرهنگی ورزشی برکه خنج در زمین چمن استادیوم خاتم الانبیاء  و با حضور مدارس فوتبال پارسیان،تیم برکه،جویم،قیصریه لار و قیر در رده های مختلف سنی برگزار شد.

نتایج به دست آمده :

زیر۱۳،قهرمان برکه،دوم ولیعصرقیر،سوم جویم
زیر۱۲،قهرمان برکه،دوم ولیعصر قیر وسوم جویم
زیر۱۳،قهرمان برکه،دوم ولیعصرقیر،سوم جویم
زیر۱۱،ولیعصرقیر،دوم پارسیان خنج وسوم قیصریه لار

از طرف مدرسه فوتبال پارسیان جا دارد از اداره ورزش جوانان، هیات فوتبال خنج، تیم برکه، مدیر عامل تیم برکه آقای صنعان زمانی، بازیکنان جوانان باشگاه فرهنگی ورزش برکه خنج، خانواده بچه های مدرسه فوتبال پارسیان و تمامی دست اندرکاران این همایش تقدیر و تشکر کرد.

شایان ذکر است: مدرسه فوتبال پارسیان با مربیگری فرشید دانیالی ، محمد حسین حسنی و علیرضا نوازنده، از چند سال قبل در خنج فعالیت خود را آغاز کرد.
همایش بعدی نیز حدود یک ماه دیگر برگزار خواهد شد.

خنج تودی:

شنبه ۲۶ تیرماه ۱۳۹۵ بازی فینال جام ماه مبارک رمضان بین تیمهای باغان و جنوب الف و با حضور فرماندار،دادستان،رئیس اداره ورزش و جوانان،رئیس اداره آموزش و پرورش،فرمانده سپاه،فرمانده نیروی انتظامی،شورای شهر،رؤسای ادارات و جمع کثیری از تماشاگران و دوستداران ورزش برگزار شد. نکته جالب این بازی حضور بیش از حد تماشاگران در سالن بود که باعث بسته شدن درب سالن شد. حضورفعال نیروهای انتظامی نظم این بازی را دوچندان کرده بود.قضاوت این بازی به عهده ی آقایان حسینعلی رحمتی،اسماعیل شریعتی و محمدطیب قدرتی بود.تشویق تماشاگران و بازی جالب دو تیم باعث شده بود تا گرمای شدید هوا احساس نشود. این بازی با نتیجه ۶ -۳ به سود باغان به پایان رسید و تیم باغان با بازی زیبایی که ارائه داد قهرمان و تیمهای جنوب الف و کورده به ترتیب دوم و سوم شدند.در پایان به تیمها مدال قهرمانی ، به داوران حاضر در این دوره و تعدادی از تماشاگران نمونه نیز به رسم یادبود لوح تقدیر اهداء شد.

- - , .
.

خنج تودی:

نقدی که بنده بر مقاله آقای دانیالی نوشته‌ام باعث شد ایشان در مورد مقاله خود توضیحاتی ارائه کنند. من از این بابت خوشحالم که ایشان اینچنین علاقمند بر روی پژوهش خود متمرکز شده‌اند. اما در جوابیه‌ای که ایشان داده‌اند نکاتی وجود دارد که نیاز می‌بینم به آنها پاسخ گویم؛

۱-اگر بنده نقدی بر مقاله نویسنده نوشته‌ام، به خاطر حرمتی بوده که برای خنج و تاریخ آن و به تبع آن، برای نوشتار در مورد خنج قائل هستم. بسیار برایم عجیب است که نویسنده مقاله در همان ابتدای بحث، صحبت از اغراض شخصی کردند. این نیت خوانی ایشان محصول فرهنگ آکادمیکی است که در آن پرورش یافته‌اند، که با این لحن غیرعلمی با مخاطب صحبت می‌کند! من در این نقد ادعای اندیشۀ سیاسی نداشته و ندارم. اگر پیرامون ایده‌ی اصلی این مقاله صحبتی نکرده‌ام، به این دلیل بوده که با ایده اصلی مقاله مشکلی نداشته‌ام؛ امّا با بستر تاریخی رسیدن به این ایده مشکل داشته‌ام که در همان نقد بدان‌ها پرداخته‌ام؛ چون که کار اصلی من «تمرکز برروی تاریخ است» نه اندیشه سیاسی. اما متاسفانه نویسنده این را به مثابه نفهمیدن ایده اصلی مقاله تعبیر کرده‌اند.

۲-ایشان در ابتدای بحث خود گفته اند: « ادراکِ تاریخ نظام‌های اندیشه که با صِرف گزارش‌های تاریخی کاملاً متفاوت است و مبتنی است بر استخراج ایده ها از یک زندگی ملموس و مشخص». این سخن هم جالب توجه است و نشان می‌دهد که ایشان درکی از علم تاریخ ندارند؛ چرا که ایشان وقتی گزاره تاریخی را مطرح می‌کنند و از آن نتیجه خود را استخراج می‌کنند مشکلی وجود ندارد؛ اما همین که یک گزاره تاریخی مغایر با ایده ایشان ارائه می‌شود، آن را بحثی حاشیه‌ای تلقی می‌کنند. در حالی که یکایک گزارش‌ها و فکت‌های تاریخی واجد ارزش بوده و زمینه‌ای برای استنتاج حول موضوعات مطروحه هستند. اینچنین عمل کردن در دانش تاریخ و تاریخ‌نگاری بسیار خطرناک است و آن را تبدیل به ایدئولوژی خطرناکی برای به کرسی نشاندن ایده‌های خود می‌کند. از این رو تسرّی این نوع نگاه به تاریخ (خصوصاً تاریخ خنج) پسندیده نیست.

۳-در مورد پژوهش‌هایی که حول محور روزبهان انجام شده این نکته را متذکر می‌شوم که اسامی‌ای که در آن فهرست بدان اشاره کرده‌ام، صرفاً برای آشنایی خوانندگان این مطلب با پژوهش‌هایی بود که حول محور روزبهان شکل گرفته و خود می‌دانم تاکنون کتاب مستقلی در مورد روزبهان انجام نگرفته است و امیدوارم نویسنده این مهم را به سرانجام برسانند.

۴-در قسمت دیگر نقد خود هم گفته‌اند وقتی به حواشی اشاره می‌کنم عاری از دقت است. من در نقد قبلی هم گفته‌ام ایشان با عبارت پردازی ادبی، دو موضوع بی‌ربط به هم (تاریخ خنج و زندگی روزبهان) را کنار هم نهاده‌ و منظور خود را از این سخن گرفته‌اند. و همین جاست که تحریف تاریخ و مصادره به مطلوب اتفاق می‌افتد، آنجایی که می‌گوید: «تاریخ خنج، تاریخ بیدادها،  قحطی‌ها، مشقت‌ها، غارت‌ها و جنگ‌هاست. خوی و باور فضل الله نیز بسیار به سرگذشت خنجی‌ها شباهت داشت انگاری تقدیر برای آنها سیاستی رو به زوال رقم زده بود» حرف بنده این است که برخلاف صحبت های نویسنده، در قرون منتهی به زندگی روزبهان، ما در خنج شاهد شکوفایی فکری و فرهنگی هستیم، نه غارت و قحطی و مشقّت! که آقای دانیالی بدان متوسل می‌گردد و میخواهد منظور خود را از آن بگیرد. این نوع نگاه که بخواهیم سرنوشت یک قوم را اینچنین بخوانیم، همان نوع ایدئولوژیک کردن تاریخ است و من با این نوع نگاه به تاریخ مخالفم. باید هر دوره تاریخی را بنا به شرایط همان دوره مورد بررسی قرار داد.

۵-در مورد سند معافیت مالیاتی که بدان اشاره کرده‌ام هم ایشان گفته اند: «ایشان به نقد آن دو سطری!! پرداخته‌اند که در آن، بصورت گذرا به شیخ دانیال پرداخته شده است. این سخن را پیش می‌کشند که معافیت مالیاتی سلطان یعقوب، مربوط به شیخ محمد ابونجم است نه شیخ دانیال. اولاً، اینکه استاد محمد امین خنجی و دکتر ستوده بر این نکته تاکید کرده‌اند و سند دست نویس سلطان یعقوب نیز همین امروز در خنج موجود است و بحثی در آن نیست. ثانیاً، به اجماع مورخان، ارادت سلطان یعقوب به پدر شیخ فضل الله مبرهن و مشهود است و اساسا به دعوت و خواست سلطان، به دربار نقل مکان کرده است». جواب این سخن هم این است که همان‌طور که قبلاً گفته‌ام این اشتباه تاریخی است که در مورد خنج صورت گرفته و ایشان هم آن را تکرار کرده‌اند. اگر استاد محمد امین خنجی و منوچهر ستوده برآن تاکید کرده‌اند دلیلی بر درست بودن این گفته نیست. من دلایل خودم را بر این نکته قبلاً گفته‌ام. در ثانی من با توجه به اینکه اصل سند را دیده‌ام این اشتباه تاریخی را متذکر گردیده‌ام که شما اگر دوست داشتید در مقاله اصلاح کنید. نکته دیگر اینکه ارادت سلطان یعقوب به پدر روزبهان هم این نتیجه را به بار نمی‌آورد که بنا به ارادت ایشان این سند مالیاتی صادر شده باشد. همانطور که قبلاً هم گفته‌ام: «سلطان یعقوب در راستای سنّت بخشش مالیاتی که از دوره پدرش اوزون حسن شروع شده بود این معافیت مالیاتی برای منطقه خنج را تجدید کرده بود؛ نه اینکه خود شخصاً بخواهد بنا به ارادت به روزبهان آن را برای اولین بار مطرح و معافیت صادر کند. نکته مهمتر اینکه این معافیت مالیاتی در سال ۸۸۳ق. صادر شده در صورتی که پدر روزبهان تنها شش هفته قبل از این معافیت وارد دستگاه سلطان یعقوب شده بود. پس اختصاص این سند به پدر روزبهان در این فاصله زمانی کوتاه اشتباه است. به علاوه خود روزبهان چندین سال بعد یعنی در سال ۸۹۱ق. وارد دستگاه آق قویونلو می‌شود». اینجاست که اشاره می‌کنم شما وقتی با گزاره تاریخی غیر از آنچه مطلوب خودتان هست مواجه می‌شوید، آن را حواشی می خوانید .این نوع نگاه به تاریخ در کار شما اشکالات اساسی را به بار می‌آورد. (باز هم تأکید می‌کنم این نوشتار فقط به جنبه تاریخی این اثر پرداخته است و جنبه‌های دیگر اثر مورد توجه نگارنده این سطور نیست).

۶-در بخش منابع هم من چندین منبع تاریخی که به قوّت کار ایشان کمک می‌کند، آورده ام؛ امّا ایشان نه تنها قبول نکرده‌اند؛ بلکه دچار حیرت هم شده‌ و گفته‌اند که کار من اندیشه سیاسی است وکتابهای مرتبط را نام برده‌اند. اما در بخش بعدی، ایشان کتابهای دوره صفوی را برای فصول بعدی کارش نام برده است که از آنها استفاده کند. و من قضاوت این نوع نگاه ایشان را به خوانندگان اثر وا‌ می‌گذارم.

- - , .
.

خنج تودی:

نقدی که بنده بر مقاله آقای دانیالی نوشته‌ام باعث شد ایشان در مورد مقاله خود توضیحاتی ارائه کنند. من از این بابت خوشحالم که ایشان اینچنین علاقمند بر روی پژوهش خود متمرکز شده‌اند. اما در جوابیه‌ای که ایشان داده‌اند نکاتی وجود دارد که نیاز می‌بینم به آنها پاسخ گویم؛

۱- اگر بنده نقدی بر مقاله نویسنده نوشته‌ام، به خاطر حرمتی بوده که برای خنج و تاریخ آن و به تبع آن، برای نوشتار در مورد خنج قائل هستم. بسیار برایم عجیب است که نویسنده مقاله در همان ابتدای بحث، صحبت از اغراض شخصی کردند. این نیت خوانی ایشان محصول فرهنگ آکادمیکی است که در آن پرورش یافته‌اند، که با این لحن غیرعلمی با مخاطب صحبت می‌کند! من در این نقد ادعای اندیشۀ سیاسی نداشته و ندارم. اگر پیرامون ایده‌ی اصلی این مقاله صحبتی نکرده‌ام، به این دلیل بوده که با ایده اصلی مقاله مشکلی نداشته‌ام؛ امّا با بستر تاریخی رسیدن به این ایده مشکل داشته‌ام که در همان نقد بدان‌ها پرداخته‌ام؛ چون که کار اصلی من «تمرکز برروی تاریخ است» نه اندیشه سیاسی. اما متاسفانه نویسنده این را به مثابه نفهمیدن ایده اصلی مقاله تعبیر کرده‌اند.

۲- ایشان در ابتدای بحث خود گفته اند: « ادراکِ تاریخ نظام‌های اندیشه که با صِرف گزارش‌هایتاریخی کاملاً متفاوت است و مبتنی است بر استخراج ایده ها از یک زندگی ملموس و مشخص». این سخن هم جالب توجه است و نشان می‌دهد که ایشان درکی از علم تاریخ ندارند؛ چرا که ایشان وقتی گزاره تاریخی را مطرح می‌کنند و از آن نتیجه خود را استخراج می‌کنند مشکلی وجود ندارد؛ اما همین که یک گزاره تاریخی مغایر با ایده ایشان ارائه می‌شود، آن را بحثی حاشیه‌ای تلقی می‌کنند. در حالی که یکایک گزارش‌ها و فکت‌های تاریخی واجد ارزش بوده و زمینه‌ای برای استنتاج حول موضوعات مطروحه هستند. اینچنین عمل کردن در دانش تاریخ و تاریخ‌نگاری بسیار خطرناک است و آن را تبدیل به ایدئولوژی خطرناکی برای به کرسی نشاندن ایده‌های خود می‌کند. از این رو تسرّی این نوع نگاه به تاریخ (خصوصاً تاریخ خنج) پسندیده نیست.

۳- در مورد پژوهش‌هایی که حول محور روزبهان انجام شده این نکته را متذکر می‌شوم که اسامی‌ای که در آن فهرست بدان اشاره کرده‌ام، صرفاً برای آشنایی خوانندگان این مطلب با پژوهش‌هایی بود که حول محور روزبهان شکل گرفته و خود می‌دانم تاکنون کتاب مستقلی در مورد روزبهان انجام نگرفته است و امیدوارم نویسنده این مهم را به سرانجام برسانند.

۴- در قسمت دیگر نقد خود هم گفته‌اند وقتی به حواشی اشاره می‌کنم عاری از دقت است. من در نقد قبلی هم گفته‌ام ایشان با عبارت پردازی ادبی، دو موضوع بی‌ربط به هم (تاریخ خنج و زندگی روزبهان) را کنار هم نهاده‌ و منظور خود را از این سخن گرفته‌اند. و همین جاست که تحریف تاریخ و مصادره به مطلوب اتفاق می‌افتد، آنجایی که می‌گوید: «تاریخ خنج، تاریخ بیدادها،  قحطی‌ها، مشقت‌ها، غارت‌ها و جنگ‌هاست. خوی و باور فضل الله نیز بسیار به سرگذشت خنجی‌ها شباهت داشت انگاری تقدیر برای آنها سیاستی رو به زوال رقم زده بود» حرف بنده این است که برخلاف صحبت های نویسنده، در قرون منتهی به زندگی روزبهان، ما در خنج شاهد شکوفایی فکری و فرهنگی هستیم، نه غارت و قحطی و مشقّت! که آقای دانیالی بدان متوسل می‌گردد و میخواهد منظور خود را از آن بگیرد. این نوع نگاه که بخواهیم سرنوشت یک قوم را اینچنین بخوانیم، همان نوع ایدئولوژیک کردن تاریخ است و من با این نوع نگاه به تاریخ مخالفم. باید هر دوره تاریخی را بنا به شرایط همان دوره مورد بررسی قرار داد.

۵- در مورد سند معافیت مالیاتی که بدان اشاره کرده‌ام هم ایشان گفته اند: «ایشان به نقد آن دو سطری!! پرداخته‌اند که درآن، بصورت گذرا به شیخ دانیال پرداخته شده است. این سخن را پیش می‌کشند که معافیت مالیاتی سلطان یعقوب، مربوط به شیخ محمد ابونجم است نه شیخ دانیال. اولاً، اینکه استاد محمد امین خنجی و دکتر ستوده بر این نکته تاکید کرده‌اند و سند دست نویس سلطان یعقوب نیز همین امروز در خنج موجود است و بحثی در آن نیست. ثانیاً، به اجماع مورخان، ارادت سلطان یعقوب به پدر شیخ فضل الله مبرهن و مشهود است و اساسا به دعوت و خواست سلطان، به دربار نقل مکان کرده است».  جواب این سخن هم این است که همان‌طور که قبلاً گفته‌ام این اشتباه تاریخی است که در مورد خنج صورت گرفته و ایشان هم آن را تکرار کرده‌اند. اگر استاد محمد امین خنجی و منوچهر ستوده برآن تاکید کرده‌اند دلیلی بر درست بودن این گفته نیست. من دلایل خودم را بر این نکته قبلاً گفته‌ام. در ثانی من با توجه به اینکه اصل سند را دیده‌ام این اشتباه تاریخی را متذکر گردیده‌ام که شما اگر دوست داشتید در مقاله اصلاح کنید. نکته دیگر اینکه ارادت سلطان یعقوب به پدر روزبهان هم این نتیجه را به بار نمی‌آورد که بنا به ارادت ایشان این سند مالیاتی صادر شده باشد. همانطور که قبلاً هم گفته‌ام: «سلطان یعقوب در راستای سنّت بخشش مالیاتی که از دوره پدرش اوزون حسن شروع شده بود این معافیت مالیاتی برای منطقه خنج را تجدید کرده بود؛ نه اینکه خود شخصاً بخواهد بنا به ارادت به روزبهان آن را برای اولین بار مطرح و معافیت صادر کند. نکته مهمتر اینکه این معافیت مالیاتی در سال ۸۸۳ق. صادر شده در صورتی که پدر روزبهان تنها شش هفته قبل از این معافیت وارد دستگاه سلطان یعقوب شده بود. پس اختصاص این سند به پدر روزبهان در این فاصله زمانی کوتاه اشتباه است. به علاوه خود روزبهان چندین سال بعد یعنی در سال ۸۹۱ق. وارد دستگاه آق قویونلو می‌شود». اینجاست که اشاره می‌کنم شما وقتی با گزاره تاریخی غیر از آنچه مطلوب خودتان هست مواجه می‌شوید، آن را حواشی می خوانید .این نوع نگاه به تاریخ در کار شما اشکالات اساسی را به بار می‌آورد. (باز هم تأکید می‌کنم این نوشتار فقط به جنبه تاریخی این اثر پرداخته است و جنبه‌های دیگر اثر مورد توجه نگارنده این سطور نیست).

۶- در بخش منابع هم من چندین منبع تاریخی که به قوّت کار ایشان کمک می‌کند، آورده ام؛ امّا ایشان نه تنها قبول نکرده‌اند؛ بلکه دچار حیرت هم شده‌ و گفته‌اند که کار من اندیشه سیاسی است وکتابهای مرتبط را نام برده‌اند. اما در بخش بعدی، ایشان کتابهای دوره صفوی را برای فصول بعدی کارش نام برده است که از آنها استفاده کند. و من قضاوت این نوع نگاه ایشان را به خوانندگان اثر وا‌ می‌گذارم.

- - , .
.

خنج تودی:

یونس صادقی کارشناس ارشد تاریخ

اخیرا مقاله ای به قلم دوستم دکتر عارف دانیالی در ارتباط با روزبهان خنجی به نگارش در آمده است که بنا به گفته مولف بخشی از کتابی است پیرامون احوال و اندیشه های روزبهان خنجی. جدای از نثر روان و شیوای دکتر دانیالی در این مقاله نکاتی وجود دارد که به زغم نگارنده جای بسی تامل دارد زیرا شناخت ویژگی های روزبهان و نگارش اندیشه های او بدون توجه به بستر تاریخی آن امکان پذیر نیست از همین روی ذکر چند نکته در ارتباط با این مقاله می تواند راه گشا باشد.

• دکتر دانیالی در مقدمه مقاله گفته است « علارغم جایگاه برجسته( روزبهان) در اندیشه سیاسی ایران، جزء اشارات گذرا و موضعی نشانی از مکتوبات خنجی در پژوهش های جدی یافت نمی شود و هیچگاه به نحو مستقل مورد تعمق و تامل بنیادین قرار نگرفته است» در صورتی با یک نگاه مختصر می توان چندین مقاله و پژوهش پیرامون زندگی و احوال روزبهان بیابیم بخشی از اینها عبارتند از: ۱- مقاله فضل الله بن روزبهان خنجی اثر محمد امین خنجی است که در سال ۱۳۳۵ در مجله فرهنگ ایران زمین چاپ شده است. ۲- مقاله علم تاریخ از نظر روزبهان نوشته عادل پرویز در سال ۱۳۸۴ چاپ شده است. ۳-  مقاله فضل الله بن روزبهان خنجی و شریعت نامه نویسی در قرن نهم اثر دکتر حسین ایزدی. ۴- رویکردهای شرعی فضل الله بن روزبهان خنجی در تاریخ نگاری «عالم آرای امینی» اثر عادل پرویز در کتاب ماه تاریخ و جغرافیا سال ۱۳۸۳ چاپ شده است ۵-  نگاهی به تاریخ عالم ارای امینی اثر دکتر صفت گل در مجله نامه تاریخ پژوهان سال ۸۶ چاپ شده است ۶-  عالم ارای امینی اثری ارزشمند از تاریخ  آق قوینلو و اوایل صفویان اثر محمد باقر وثوقی در سال ۱۳۷۷ در مجله کتاب ماه تاریخ و جغرافیا چاپ شده است ۷- «سلوک الملوک» در آئین کشور داری اثر محمد رضا قنبری در کیهان فرهنگی سال ۶۴ چاپ شده است. ۸-  نقدی بر کتاب تاریخ عالم ارای امینی اثر مصطفی موسوی در مجله آینه میراث  سال ۱۳۸۴ چاپ شده است ۹-  تئوری خلافت (مروری بر فقه حکومتی متقدمین اهل سنت) اثر دکتر ظریفیان مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران سال ۱۳۸۶ چاپ شده است ۱۰- روزبهان خنجی اصفهانی (مجلس نویس قرن نهم و دهم هجری) اثر شهرام پناهی در مجله فرهنگ اصفهان سال ۱۳۸۳ چاپ شده است.

علاوه بر این مقالات چندین کتاب  به غیر از کتاب سیدجواد طباطبایی پیرامون روزبهان وجود دارد از جمله کتاب اندیشه سیاسی در اسلام و ایران حاتم قادری که بخشی از کتاب پیرامون روزبهان است به علاوه کتاب تازه منتشر شده تاریخ فراموش شده اثر هدی حسین زاده که محور اصلی پژوهش کتاب بر اساس کتاب عالم ارای امینی انجام گرفته است. همچنین در  کنفرانس های بین المللی پیرامون  صفویه چندین مقاله پیرامون روزبهان کار شده است که در مجموعه مقالات این همایش وجود دارد و یا پژوهش های رسول جعفریان پیرامون روزبهان هم با ارزش هستند.

• در صفحه ۲مقاله دانیالی گفته است« هرنوع روایتی از منظومه فکری خنجی بدون این محوریت زخم نشان بدون مرکزیت مفهوم سرگردانی، انتزاعی یا ایدئولوزیک خواهد بود از این رو توصیف یا گزارش صرف تاریخی سفرهای خنجی سرشت نما نخواهد بود بلکه باید این سفرها را با پرسش فلسفی ردیابی کرد تا ماهیت اندیشه ای که در این شرایط تاریخی صورتبندی شده عیان گردد» اینکه مولف در ابتدای مقاله بدون هیچ گزاره یا فکتی مفهوم سرگردانی که خود بار ایدئولوزیک امروزی دارد را برای روزبهان  قرن نهم به کار گرفته جای بسی شگفتی دارد و جالبتر اینکه اعتقاد دارد گزارش صرف تاریخی راهگشا نیست  و نیار به پرسش فلسفی وجود دارد. این گفته در صورتی درست است که ما تمام منابع دست اول تاریخی اوخر قرن نهم و وایل قرن دهم رو مطالعه کرده باشیم  و در واقع بستر تاریخی ان روزگار را درک کرده و سپس پرسش فلسفی را مطرح کنیم نه اینکه بدون استفاده از حتی یک منبع از آن دوران در این مقاله اینچنین ادعای بزرگی مطرح کنیم
• در صفحه ۹ مقاله امده است که « چون فضل الله و پدرش جمال الدین در دولت آق قوینلو و پادشاهی یعقوب بایندر قرب و منزلت عظیم یافتند سفارش به حرمت نهادن به زادگاه نزد سلطان بردند و او نیز به دیده قبول پذیرا شد» مشخص نیست اقای دانیالی این استنباط را بر چه اساسی مطرح کرده است چرا که سلطان یعقوب در راستای سنت بخشش مالیاتی که از دوره پدرش اوزون حسن شروع شده بود این معافیت مالیاتی برای منطقه خنج را تجدید کرده بود نه اینکه خود شخصا بخواهد بناه به ارادت به روزبهان آن را برای اولین بار مطرح و معافیت صادر کند نکته مهمتر اینکه این معافیت مالیاتی در سال ۸۸۳ق صادر گشته در صورتی که پدر روزبهان تنها شش هفته قبل از این معافیت وارد دستگاه سلطان یعقوب شده بود. پس اختصاص این سند به پدر روزبهان در این فاصله زمانی کوتاه جای تامل دارد به علاوه خود روزبهان چندین سال بعد یعنی در سال ۸۹۱ق وارد دستگاه اق قوینلو می شود. ( برای اطلاع بیشتر راجع به زندگی روزبهان در دربار سلطان یعقوب نک: کتاب تاریخ فراموش شده، ص۳۷۳؛ و همچنین مقاله عالمانه ژان اوبن در کتاب مشاهیر نامی خنج از استاد محمد امین خنجی صفحه ۱۷۷ و۱۷۸) .

• در ادمه همین بحث اقای دانیالی بنا به اتکا به نقل قولی از کتاب لارستان کهن اقای احمد اقتداری این معافیت مالیاتی را به خاندان شیخ دانیال در خنج منوط کرده و میگوید که «این شیخ دانیال خنجی پیری معنوی بود که سلاطین زمان عزیزش می داشتند و همچون شیخ فضل الله ناف او را با سیاست بریده بودند» اول اینکه شیخ دانیال در قرن هفتم میزیسته و این معافیت مالیاتی در قرن نهم صادر گشته و این دو قرن فاصله بسیار زیادی برای این نتیجه گیری است. در ثانی از قرن هشتم شیخ ابونجم در خنج مسلط می شود و این معافیت مالیاتی بنا به گواه ژان اوبن مستشرق معروف فرانسوی که اصل این سند را دیده مختص به این خاندان است. او در مقاله« بررسی جاده های کاروانی سیراف از طریق خنج و فال» می نویسد:« سندی که سلطان یعقوب آق قویونلو طی فرمانی از تبریز به تاریخ ۳جمادی الثانی ۸۸۳/ اول سپتامبر ۱۴۷۸ یعنی فقط شش هفته پس از پیروزیش بر خلیل سلطان برادرش، امتیازاتی را که « اوزون حسن» به خانواده « ابونجم» اعطا کرده بود، برای شیخی از همان خانواده شیخ… شیخ محب الدین علی ابونجم تایید می نماید. روستایی که وی مالک همه آنهاست و زمینهای دیگری که در بلوک جیزرک و بوشکان واقع اند از مالیات معاف شده اند، نام شخص ذینفع در سند خوانا نیست، چون این مدرک تراشیده شده است، محتمل است این شخص« شمس الدین محمدسوم ابونجم» باشد»(  مقاله ژان اوبن در کتاب مشاهیر نامی خنج، ص۱۷۸) ( نگارنده با پژوهش بر روی این سند اصل این بحث را به صورت مبسوط در مقاله ای به چاپ خواهد رساند). متاسفانه اشتباه  فوق در مورد این سند را اقای محمدامین خنجی بدون ذکر هیچ منبعی در مقاله ای که در کتاب لارستان کهن به چاپ رسیده اورده که بعد از او افرادی مثل مدرس طباطبایی و اقای منوچهر ستوده در مقدمه بخارا این حرف را تکرار کرده اند که در این مقاله هم اقای دانیالی همین اشتباه را تکرار کرده است. همانطور که نویسنده مقاله در پاورقی صفحه ۴ به کتاب استاد محمد امین خنجی صفحه ۷۸ ارجاع داده اند برای غنای بیشتر مقاله خود به صفحه ۱۷۷ و ۱۷۸ همان کتاب نیز مراجعه شود. نکته دیگر در مورد شیخ دانیال اینکه او به دلیل نوع تفکری که داشت هرگز مثل روزبهان درگیر سیاست نبوده بلکه اخلاف او وارد دستگاههای سیاسی بعد از او در قرن هفتم و اوایل قرن هشتم می شوند.
• در صفحه ۱۰ اقای دانیالی در مورد تاریخ خنج با عبارات پردازی ادبی اینگونه توصیف می کند« تاریخ خنج، تاریخ بیدادها، قحطی ها، مشقت ها، غارت ها و جنگ هاست. خوی و باور فضل الله نیز بسیار به سرگذشت خنجی ها شباهت داشت انگاری تقدیر برای آنها سیاستی رو به زوال رقم زده بود» در صورتی که این نتیجه گیری از تاریخ خنج بسیار دور از واقعیت است. چرا که قرون منتهی به زندگی روزبهان یعنی قرون هفتم و هشتم و تا اواخر قرن دهم هجری در خنج بر خلاف گفته های دانیالی ما شاهد شکوفایی فکری و فرهنگی هستیم که وجود مراکز عمده فعالیتهای فرقه های متصوفه بعد از دوره مغول تا دهم هجری در خنج نشانه آن است(رجوع شود به کتاب  مهم کنزالمعانی اثر عبدالکریم نیمدهی مربوط به نیمه دوم قرن نهم صفحات ۲۲-۲۵ و ۴۲-۴۳ و ۳۳۲-۳۳۵) اتفاقا خصوصیاتی که اقای دانیالی از ان نام برده مختص به بعد از  صفویه و حمله نادر شاه است. و ارتباطی با شرایط زندگی روزبهان پیدا نمی کند. به غیر از این مطلب یکی از عمده ترین دلایل از رونق افتادن خنج بحث حذف جاده های تجاری از خنج است که از قرون دهم به بعد گریبان این مردم را میگیرد. پس اینگونه عبارت پردازیهای دکتردانیالی که خواسته یا نخواسته دو موضوع بی ربط به هم ( تاریخ خنج و زندگی روزبهان) را بخواهد از طریق عبارات ادبی مفهومی از آن استخراج کند نمی تواند به حقیقت نزدیک باشد.
• در بخش منابع و ماخذ مقاله نکته ای جالب وجود دارد که به غیر از کتابهای خود روزبهان هیچ نشانی از منابع دسته اول قرون نهم و دهم وجود ندارد. و اتکای اصلی نویسنده بر روی پژوهشهای جدید استوار شده است در صورتی که برای بررسی همه جانبه بستر تاریخی این شخصیت استفاده از این منابع ضرورت می یابد و نبود آن مقاله  را ابتر می کند. از مهترین منابعی که فقدان آن در این مقاله به چشم می‌خورد می توان به این کتب اشاره کرد:

بوداق منشی قزوینی، جواهرالاخبار، مصحح محسن بهرام نژاد، میراث مکتوب، تهران، ۱۳۸۷

خواند میر، غیاث الدین بن همام الدین، تاریخ حبیب السیر، خیام، تهران، ۱۳۸۰

روملو، حسن بیگ، احسن التواریخ، تصحیح و تحشیه عبدالحسین نوایی، انتشارات اساطیر، تهران، ۱۳۸۴

غفاری، قاضی احمد، تاریخ جهان آرا، حافظ، تهران، ۱۳۴۳

منشی قمی، احمد بن حسین، خلاصه التواریخ، مصحح احسان اشرافی، چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، تهران، ۱۳۸۳

نیمدهی، عبدالکریم، کنزالمعانی(منشات نیمدهی)، تصحیح دکترمحمدرضا نصیری و محمدباقروثوقی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران، ۱۳۹۴

- - , .
.

خنج تودی:

پاسخی به یک نقد

بسیار مسرور هستم که نشر مطلبی از بنده حقیر با عنوان«خنجی سرگردان»، مورد توجه و لطف خوانندگان قرار گرفته است. این نوشتار «بخش کوچکی» از کتاب مفصلی دربارۀ شیخ  فضل الله خنجی است که نگارنده در دست تالیف دارد. جستار «خنجی سرگردان» صرفا مدخلی است برای یک کتاب مفصل و مطول. کتابی که میکوشد جایگاه اندیشه روزبهان را در «تاریخ اندیشه سیاسی ایران و اسلام» روشن سازد. شاید که ادای دینی باشد به این دانشمند یگانه دوران و خاطرۀ زادگاهم خنج.

البته همینجا باید متذکر شد که فهم این کتاب مستلزم درک یک چیز است: ادراک “تاریخ نظامهای اندیشه” که با صرف گزارشات تاریخی کاملا متفاوت است و مبتنی است بر استخراج ایده ها از یک زندگی ملموس ومشخص.

خوشبختانه حسن ظن دوستان و اساتید سبب شده که بنده حقیر در ادای وظیفه خویش مصمم و راسخ شوم و قوت قلب و دلگرمی افزون بیابم. امیدوارم انتشار کتاب نیز با استقبال مخاطبین مواجه شود و اساتید فن، بنده را از نقد و نظر خویش بی نصیب نگذارند. هرچه حول یک کتاب، مباحث و نقدهای بیشتری صورت گیرد، آن کتاب، خوش اقبال و مبارک خواهد بود و به اهداف خویش نزدیکتر شده است. لذا هر نویسنده ای از نقد کتابهایش استقبال خواهد کرد، به شرط آنکه نقد «علمی، منصفانه و رها از اغراض شخصی» باشد.

در این میان، دوستی، آقای صادقی، انتقادی بر نوشته بنده ایراد فرموده اند که اسباب خیری شد تا نکاتی موجز و مختصرخدمت مخاطبان عرض کنم:

۱- بر بنده خرده گرفته شده که چرا نوشته اید: «جز اشارات گذرا و موضعی، هیچگونه پژوهش مستقلی در مورد روزبهان انجام نشده». به اعتقاد بنده، آگاهی از این نکته کاری بس ساده است. اساساً علت اینکه بنده حقیر چنین تکلیف دشواری را بر خویش هموار کرده ام، همین « فقدان » است.
اگر کسی بتواند «کتابی مستقل » در مورد روزبهان نام ببرد، که بنحو بسیار «اختصاصی» به او پرداخته باشد،ممنون خواهم شد.

با کمال تاسف، هیچگونه «کتاب مستقلی» دربارۀ روزبهان وجود ندارد. عجیب است که ایشان کتابی به نام «تاریخ فراموش شده» را نام میبرند که اساساً در مورد دولت آق قویونلو است و نویسنده در نوشتن تاریخ این دولت، به «تاریخ عالم آرای امینی» ارجاعاتی داده است. اساساً این کتاب دربارۀ روزبهان نیست!!!!

همچنین، در کمال تعجب، ایشان به عنوان شاهد از «اندیشه های سیاسی در اسلام و ایران» تالیف حاتم قادری یاد کرده اند. حاتم قادری فقط ۵ صفحه!!!! به روزبهان اختصاص داده است. یا پروفسور بلک در کتاب خویش فقط ۵ صفحه و دکتر طباطبایی ۱۱ صفحه اختصاص داده اند. شاید در بین کتب منتشره فقط پروفسور لمبتون اندکی بیشتر به روزبهان پرداخته، آن هم در حدود ۰۳ صفحه از کتاب ۵۵۳ صفحه ای خویش!!!

نیاز به شواهدی بیشتر نیست؛ قرائن آشکار میسازد که تنها در لابلای صفحاتی که به «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» پرداخته شده، همانگونه که در نوشتار بنده بدان اشاره شده، تنها اشاراتی موضعی به روزبهان شده و هرگز کتابی مستقل به اندیشه های روزبهان اختصاص نیافته است. برخلاف روزبهان میتوان امام محمد غزالی را نام برد که کتابهای فراوانی به فارسی و انگلیسی، بنحو مستقل به تحلیل احوال و اندیشه های غزالی پرداخته است: مانند غزالی نامه تالیف استاد جلال همایی، فرار از مدرسه تالیف دکتر زرین کوب. حتا جناب حاتم قادری نیز کتابی مستقل دربارۀ غزالی دارند با عنوان «اندیشه سیاسی غزالی»…

غربت روزبهان خنجی محسوس است. امید که تالیفات ارزشمند و مستقلی دربارۀ ایشان منتشر گردد که عظمت فکری این دانشمند عیان گردد.

۲- در ادامه ایشان به نکاتی اشاره میکنند که آدمی ظن می برد که آیا اساسا ایشان این نوشتار را خوانده اند یا خیر؟! گذشته از اینکه یک جمله هم پیدا نمیشود که ایشان به «ایده اصلی نوشتار» اشاره کرده باشند، بعضی اشارات که به حواشی میکنند هم عجیب است؛ به عنوان مثال، گویی به زعم ایشان مقاله دربارۀ «شیخ دانیال خنجی» است، در حالیکه جز اشاره ای گذرا (کمتر از سه تا چهار خط) سخنی از ایشان نیست. اگر کسی اصل مقاله را نخوانده باشد میپندارد آن متن دربارۀ شیخ دانیال بوده نه روزبهان خنجی!!!!

حتا آنجایی هم که به این حواشی اشاره میکنند، عاری از دقت است. به عنوان مثال، ایشان میگویند که ویرانی های خنج و از رونق افتادن خنج به بعد از «حمله نادرشاه» باز می گردد. چیزی که در کمال تعجب در مقاله آمده است. اصل اشاره مقاله چنین است : «خنج از توابع لارستان فارس است که تا اوایل قرن دوازدهم هجری ساکنان آن سنیان متعصبی بودند و همین تعصب باعث شد که به مهاجمین افغان، هنگام حمله به اصفهان کمک کنند. و بر اثر همین یاری به افاغنه بود که نادرشاه آنان را شدیدا تنبیه کرد.» (ستوده ۱۰۳۱ : هفده) کشتار هولناک نادرشاه، تاوان سنگینی بود که مردمان خنج به سبب مقدم نهادن «مذهب» بر «ملیت» پرداختند. بعد از این کشتار و تاراج، دیگر خنج هیچگاه نتوانست شکوه دیرین را بازیابد و تنها نقش خیالی ماند از گذشتههای دور!

۳- باز هم ایشان به نقد آن دو سطری!! پرداخته اند که در آن، بصورت گذرا به شیخ دانیال پرداخته شده است. این سخن را پیش میکشند که معافیت مالیاتی سلطان یعقوب، مربوط به شیخ محمد ابونجم است نه شیخ دانیال. اول، اینکه استاد محمد امین خنجی و دکتر ستوده بر این نکته تاکید کرده اند و سند دست نویس سلطان یعقوب نیز همین امروز در خنج موجود است و بحثی در آن نیست. ثانیا، به اجماع مورخان، ارادت سلطان یعقوب به پدر شیخ فضل الله مبرهن و مشهود است و اساسا به دعوت و خواست سلطان، به دربار نقل مکان کرده است.

۴- در پایان، این دوست عزیز، منابعی را ذکر کرده اند که حیرت نگارنده را دو چندان میکند؛ اساسا این کتابی که در دست تالیف است در قلمروی «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» قرار میگیرد و منابع بنیادین در این حوزه نیز مشخص است، خاصه آثار اندیشمندانی که بر روزبهان تاثیرعمیق نهاده اند. آثاری همچون:
الف) سیاستنامه: خواجه نظام الملک طوسی
ب) نصیحه الملوک: امام محمد غزالی
ج) احیاء علوم الدین: امام محمد غزالی
د) احکام السلطانیه: قاضی القضات ابوالحسن
ماوردی……..و بسیاری کتابهای مهم دیگر که مستشرقین مهمی همچون پروفسور بلک، روزنتال و لمبتون و دیگران نوشته اند. منابعی که نگارنده در بخش های بعدی کتاب بنحو مفصل بدانها پرداخته است. برخی از این منابع عبارتند از:
a) Rosenthal, John, Political Thought in Medieval Islam
b) Lewis,Beard, The Political Language of Islam
c) Butterwrth, Charles, The Political Aspects of Islamic Philosophy

۵- در کنار این کتب اصلی حوزه «اندیشه سیاسی در اسلام»، در فصول بعدی کتاب، نگارنده به فراخور بحث به منابعی رجوع کرده که برخی از آنها به تاریخ عصر صفوی میپردازند. برخی از آنها عبارتند از:

الف) صفوه الصفا: تالیف توکلی بن اسماعیل اردبیلی این کتاب به احوال و سلوک شیخ صفی الدین اردبیلی(جد اعلای شاه اسماعیل صفوی) می پردازد.شیخ فضل الله در کتاب «تاریخ عالم آرای امینی» نقدهای شدید به شیخ صفی وارد کرده است.
ب) تاریخ عالم آرای صفوی: مولف گمنام این کتاب به ظهور شاه اسماعیل و جنگهای او میپردازد.

ج) نسب نامه صفویه: تالیف محمد شفیع الحسینی این کتاب در شرح احوال پیشینیان شاه اسماعیل(جلد اول)، شرح مفصل پادشاهی شاه اسماعیل(جلد دوم) و نیز جانشینان شاه اسماعیل(جلد سوم) میپردازد.
د) فتوحات شاهی یا فتوحات امینی: تالیف صدرالدین سلطان ابراهیم امینی هروی این کتاب به دستور شاه اسماعیل مکتوب شده است.این کتب تاریخی و بسیاری از کتب دیگر به فراخنای بحث و اقتضای مطالب مورد توجه قرار گرفته است و در ادامه نیز به رابطه ایران و عثمانی التفات شده است.

۶- اما از همه این منابع بگذریم، محوریت این کتاب بر آثار خود شیخ فضل الله متمرکز است؛ خاصه «تاریخ عالم آرای امینی». «مهمان نامه بخارا» و «سلوک الملوک» .

۷- نکته مهمی که خوانندۀ این اوراق باید بدان عنایت داشته باشد آن است که: این کتاب در پارادایم «اندیشه سیاسی در اسلام» استقرار مییابد و متکی است بر روش «تحلیل گفتمان» . تاریخ اندیشه، قلمروی تخصصی ویژه ای است که نبایست با سایر قلمروهای گزارشگران تاریخ خلط شود. بهترین نمونه تاریخ اندیشه، کتابهای میشل فوکو است. در سنت ایران معاصر نیز آثار دکتر فیرحی و دکتر طباطبایی در این حیطه تاریخ اندیشه قرار میگیرند. از همین روست که نگارنده دائم میکوشد بر استمرار اندیشههای امام محمد غزالی در آرای شیخ فضل الله تاکید نهد. چرا که هر دو اندیشمند به «گفتمان جهان سنت» تعلق دارند که نقطه مقابل «جهان تجدد» است.

۸- در پایان نیز نگارنده در نوشتن این کتاب به دینی که به دو تن از اندیشمندان معاصر دارد، اعتراف میکند. ۱- در «سبک نوشتار» کوشیده شده از اسلوب دکتر عبدالحسین زرین کوب تبعیت شود؛ نویسنده ای خلاق که ایده ها و زندگی ها را درهم میآمیزد و جهانی شگفت از کلمات میآفریند. ۲- در «سبک تحلیل» نیز نگارنده بسیار متاثر از دکتر جواد طباطبایی است به عنوان یگانه فیلسوف معاصر ماست. البته که ناگفته پیداست که دیرینه شناسی و تبارشناسی تاریخی میشل فوکو و بطور خاص روش تحلیل گفتمان فوکو بسیار بر چشم انداز نگارنده اثر گذار بوده است.

در پایان نیز از اساتید و اصحاب کتاب خواهشمندم بنده را از نظرات خویش بی نصیب نگذارند. و از دوستانی و بزرگوارانی که در این نوشتار کوتاه با لطف نظر کرده اند بسیار سپاسگزارم و همیشه شرمنده عنایات آنان خواهم بود.

- - , .
.

خنج تودی:

مقاله « خنجی سرگردان» که به احوال و اندیشه های شیخ فضل الله بن روزبهان خنجی می پردازد,در شماره آتی مجلهٔ « اندیشه اصلاح» ( تهران) به همت و حمایت « موسسه فرهنگی احسان» به چاپ خواهد رسید.
این مقاله بیانگر قسمت کوچکی از کتابی است که نویسنده (دکتر عارف دانیالی) درمورد روزبهان خنجی تألیف کرده است.

برای دیدن مقاله اینجا را کلیک کنید.

خنج تودی:

جلسه هم اندیشی تشکیل هیات جانبازان و معلولین شهرستان برگزار گردید.در این جلسه که با حضور نمایندگان جامعه جانبازان،معلولین،بهزیستی،بنیاد شهید با حضور رئیس اداره ورزش و جوانان برگزار گردید.عبدالمجید دوراندیش رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان ضمن اظهار قدردانی ازجانبازان و آزادگان سرافراز میهن،در این جلسه گفت: هدف از برگزاری جلسه تشکیل هیات جانبازان و معلولین شهرستان به منظور ایجاد شرایط مناسب برای این عزیزان جهت استفاده از امکانات ورزشی شهرستان و ارائه خدمات مناسب به ایشان می باشد که از اولین گامهای این هیات، شناسایی و ارائه آمار جانبازان از سوی اداره محترم بنیاد شهید و شناسایی معلولین دارای علاقه و توان جهت انجام فعالیتهای ورزشی از سوی اداره محترم بهزیستی به این هیات ورزشی می باشد. پس از آن اقدامات لازم در چارچوب وظایف و آیین نامه این هیات که زیر نظر فدراسیون مذکور و وزارت ورزش و جوانان می باشد صورت خواهد پذیرفت. امیدواریم با انجام این مهم بتوانیم خدمتی به این قشر سرافراز و عزیز جامعه داشته باشیم.

خنج تودی:

مدیرکمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان خنج از برپایی ضیافت افطاری با حضور ۷۰۰نفر از مددجویان خنجی خبر داد.

به گزارش خنج تودی و به نقل از روابط عمومی و اطلاع رسانی کمیته امداد خنج ،احمد رستم پور گفت:

همه ساله و با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، برگزاری مهمانی های افطار در بین مردم روزه دار آغاز می شود واین سنت حسنه وقتی زیبا    می شود که باعت شادی دل نیازمندان و فقرا -این ولی نعمتان عزیز- گردد.

وی از ماه مبارک رمضان به ماه نزول قرآن و اتمام رحمت و حجت بر بندگان یاد کرد و اظهار داشت: خداوند متعال در آیات نوربخش قرآن به مسئله اطعام به عنوان یک روش انفاق توجه دارد و هم چنین مردم را تشویق به اطعام مساکین می کند و حتی کسانی را که دیگران را به این کار نیکو تشویق و ترغیب می کنند ستایش می کند. و عزیزترین بندگان نزد ایشان کسانی هستند که در تقوا و عمل صالح پیشگام تر باشند.

مدیرکمیته امداد خنج خاطر نشان کرد: نیازمندان و فقراء در ماه مبارک رمضان که ماه بخشندگی و مهربانی است، بیش از هر زمان دیگری چشم انتظار کمک و یاری خیرین و نیکوکاران می باشند و چه نیکو و پسندیده که هزینه های مرتبط با برگزاری مهمانی های افطار در مورد نیازمندان و ایتام هزینه شود تا همگان از چشمه جوشان نعمت های رمضان بهره مند شوند.

رستم پور با تاکید بر اینکه خداوند متعال در ماه مبارک رمضان درهای بهشت را به سوی روزه داران گشوده و زمین و آسمان حال و هوای دیگری را تجربه خواهند کرد، بیان داشت: آنچه سعادت حقیقی را برای انسانها به ارمغان می آورد و خوشخبتی ایشان در دنیا و آخرت را تضمین می کند، نه مقام و شغل و ثروت و تجمل گرایی و ریخت و پاش، بلکه ساده زیستی و دستیگری از نیازمندان است و امید که همه ما در آزمون های زندگی سربلند و روسفید باشیم.

ایشان بیان داشت: ضیافت افطاری برای ۷۰۰نفر از مددجویان خنجی و خانواده‌های آنان  در مجتمع فرهنگی تربیتی(خوابگاه) کمیته امداد برپا شد.

در این مراسم که مصادف با ۲۸ رمضان برگزار شد با مشارکت کمیته امداد و خیرین و نیکوکاران سفره اطعام و افطاری نیازمندان و خانواده‌های تحت پوشش کمیته امداد برپا شد و تنی چند از مسؤولین و امام جمعه شهرستان نیز همسفره ایتام و نیازمندان شدند.

این مقام مسئول از رسانه های جمعی و گروهی تقاضا کرد تا در خصوص اشاعه فرهنگ نیک اندیشی و کمک رسانی به نیازمندان و فقراء توجه و مساعدت لازم را داشته باشند و خاطر نشان کرد: باید بدانیم که فقرزدایی از جامعه با توانمند سازی نیازمندان، کمک به ازدواج جوانان، تهیه مسکن برای محرومان و حمایت از ایتام یک وظیفه همگانی است و از وظایف و اهداف کمیته امداد امام(ره) هست و هر انسان آزاده ای برای دفاع از محرومان باید احساس تکلیف و دِین نماید.

خنج تودی:

مدیرکمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان خنج از بازدید خانواده های نیازمند در قالب طرح مفتاح الجنه به همراهی مسوولان شهرستان خبر داد.

به گزارش خنج تودی و به نقل از روابط عمومی و اطلاع رسانی کمیته امداد خنج ،احمد رستم پور گفت:

یکی از ظرایف مورد تأکید اسلام در ارتباطات اجتماعی توجه به زیردستان، فقرا و مساکین است و یکی از شاخص های این توجه همنشینی و مصاحبت با فقراست و در بسیاری از دستورات الهی این نکته مورد توجه قرار گرفته و سیره عملی ائمه اطهار (ع) نیز بر این مهم تأکید دارد. علاوه بر روایات بسیار زیادی که از همنشینی و دوستی ائمه با محرومین و فقرا رسیده است احادیث مستند بسیاری نیز از ائمه معصومین (ع) در فراروی مسلمانان قرار دارد تا چراغ راه آنان قرار گیرد و ارزش این عمل در حد کلید درهای بهشت تعیین شده است یا به عبارت دیگر عنایت حق تعالی شامل دوستان فقرا که عیال الله هستند می شود و موجب باروری سایر اعمال و عبادات بندگان خدا می گردد.

کمیته امداد امام خمینی (ره) بعنوان متولی امور محرومین جامعه در جهت احیاء سنت علوی و ایجاد فرصت برای بسیاری از مسئولین خیراندیش و نیکوکار که علاقه و زمینه چنین دوستی ها و همنشینی هایی را دارند طرح مفتاح الجنه را تهیه و اجرا نموده است تا بواسطه آن الفت و دوستی بین محرومین و مسئولین در قالب هدایت الهی دین مبین اسلام محقق گردد.

هر ساله با شروع ماه مبارک رمضان این نهاد طرحی موسوم به مفتاح الجنه را اجرا میکند که بر اساس آن در شبهای ماه مبارک رمضان تعدادی از مسؤولان نهادها و ادارات مختلف و تنی چند از کارکنان کمیته امداد به منازل خانواده های تحت حمایت میروند و ضمن دلجویی و همدلی با آنها از نزدیک در مورد مشکلات آن خانواده بحث و تبادل نظر کرده و همانجا جهت رفع آن مشکلات تصمیماتی اتخاذ می گردد.

رستم پور افزود: امسال نیز در راستای اجرای طرح مفتاح الجنه با حضور فرماندار، امام جمعه و تنی چند از مسؤولین شهرستان از تعدادی ازخانواده های تحت حمایت  بازدید بعمل آمد.

وی افزود:در این بازدیدها که در یک فضای صمیمی و در جمع خانواده ها در منازل آنهاصورت پذیرفت مسائل و مشکلات آنها مورد بررسی قرارگرفت و سبد کالا شامل مواد خوراکی و کمکهای نقدی به سرپرست خانواده تحویل شد.

رستم پور اضافه کرد : بحمدالله  با همکاری مسؤولین حاضر در این بازدیدها بعضی از مشکلات خانواده های بازدید شده مانند: کولر، تعمیر و تهیه یخچال، اجاق گاز تا امروز مرتفع و برخی دیگر نیز تا پایان این ماه مبارک رسیدگی میگردد.

برنامه دور دوم مسابقات فوتسال جام رمضان
--------------------------------------
پنجشنبه 10-4-95
جویم 2 - شهید قاسمی باغان 1 (ساعت 22 )
--------------------------------------
جمعه 11-4-95
پرسپولیس - پارس حفاظ (ساعت 22)
--------------------------------------
شنبه 12-4-95
شهدای کورده - اتحاد (ساعت 22 )
مشعل فیشور - شاهین سده (ساعت 23 )
--------------------------------------
یکشنبه 13-4-95
جنوب الف - پارس حفاظ (ساعت 22 )
جویم - پرسپولیس (ساعت 23 )

خنج تودی:

به گزارش خنج تودی و به همت معاونت دانشجویی موسسه خیریه خدمات اجتماعی احسان٬ پنج شنبه سوم تیرماه مراسم افطاری دانشجویی با موضوع “دینداری در دنیای امروز”در مسجد حاجی هاشم برگزار گردید.مراسم با تلاوتی چند از کلام الله مجید آغاز شد.سخنران این مجلس دکتر حبیب الله دانیالی دارای دکترای کامیوترو مخابرات وهمچنین عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز بود. در این مراسم جمعی از دانشجویان و مردم حضور داشتند که در پایان جواب سوالات خود را از دکتر دریافت کردند.

خنج تودی:

به گزارش خنج تودی، در یک عمل خداپسندانه و به همت جمعی از جوانان نیکوکار خنجی و به سرپرستی حاج طالب کریمی تعداد ۷۰۰ قطعه بتونی جهت استفاده در قبر در ۴ شب متوالی ساخته شد. از این قالبها جهت پوشاندن روی جسد استفاده میشود.

سایت خنج تودی ضمن عرض خسته نباشید و خدا قوت به این عزیزان، از خداوند متعال اجر اخروی برایشان آرزومند است.

خنج تودی:

به گزارش خنج تودی، ششمین نشست رمضانی عصر تا افطار جماعت دعوت و اصلاح شهرستان خنج، جمعه چهارم تیر ماه ۱۳۹۵ با حضور استاد سعدالدین صدیقی و با موضوع: “مسلمانان و مهمترین چالش های پیش رو” با مشارکت بالغ بر ۶۰۰ نفر از خواهران و برادران ؛ اعضاء ، هواداران و معتمدین شهر در *مسجد حاج هاشم* محل برگزاری جلسات عمومی جماعت برگزار شد.
در این محفل ایمانی بعد از تلاوت قرآن و اجرای اناشید، آقای حشمت الله طلوعی مسئول هیأت اجرائی جماعت در شهرستان خنج ضمن خوش آمد گویی، کلامی کوتاه در مورد جماعت داشته و دکتر محمد ابونجمی پیش از شروع سخنرانی اصلی به ایراد سخن پرداختند.
استاد صدیقی بعد از مقدمه ای در اهمیت موضوع، چالشهای پیش رو را به دو حوزه داخلی و خارجی تقسیم نموده و سه مورد از مهمترین آنها را بیان نمودند.
پایان بخش این مراسم معنوی دعای مساء ، افطار و اقامه نماز مغرب بود.